Week twee en drie: De tijd vliegt!

Ik zit alweer drie weken op de Africa Mercy en ik heb goed naar mijn zin. Er is zoveel te doen, dat de tijd wel erg snel gaat, waardoor ik jullie nu een verhaal over de afgelopen twee weken verschuldigd ben ;)

De tweede week op de Africa Mercy was rustig wat werken betreft, maar ik heb vanalles ondernomen. Afgelopen week hard aan het werk. Ik hoefde alleen woensdag en donderdag te werken. Des te meer tijd om er op uit te gaan en vanalles te beleven.
Ik ben twee keer mee geweest naar de Baby Creche, wat er indrukwekkend was. Al de kinderen en babies die daar achter gelaten zijn of die ze langs de weg gevonden hebben. De voorzieningen zijn er erg slecht, weinig eten en slechte hygiëne. Mercy Ships heeft de Baby Creche hier vaak bezocht en brengt dan pampers en andere benodigdheden mee. Aangekomen bij de Baby Creche, namen we allemaal een kind bij ons om ze liefde te geven, die ze zo weinig krijgen. Éenmaal een kind op schoot, kun je het haast niet meer laten gaan, want ze klampen zich echt aan je vast. Met ze schommelen en dergelijke...Een mooie manier om Gods liefde te laten zien en door te geven. Super ook om de kinderen te zien lachen, wanneer ze met z’n allen pakkertje doen met een collega van mij. Ook is het de gelegenheid om de kinderen weer eens te verschonen, want dat gebeurd niet altijd. Na zo’n bezoek zou je willen dat je ze zo mee naar huis kon nemen en een beter onderkomen kon bieden. Hopelijk hellpen alle kleine beetjes die Mercy Ships hen schenkt.
Daarnaast heb ik het Hope Center bezochten, daar bevinden zich de patienten die nog wachten op hun operatie. Dat wachten kan erg lang en saai zijn, dus komen wij op bezoek om ze te vermaken met spelletjes of met het maken van knutselwerkjes. Dit keer gingen we samen met hen een kartonnenkruisje versieren met stof.
Woensdag en donderdag weer hard aan het werk in de keuken. Ye Jin (de nieuwe hutgenoot uit Zuid-Korea) is in het zelfde team in de keuken gekomen, dus heb ik nu echt een maatje om mee op te trekken. Het is super gezellig samen. Verder is het ook erg gezellig met de dagwerkers en andere collega’s.
In het weekend was het dan tijd om er echt eens op uit te gaan met de Village Tour en de River Trip.
Tijdens de Village trip op zaterdag zijn we mee geweest naar het huis en de familie van de gids. Dit gaf een beeld over de manier van wonen hier. Met een hele familie in een klein huisje. Verder veel van de omgeving mogen zien en veel foto’s gemaakt. Na nog een dorpje op het platteland bezocht te hebben, gingen we door naar een mooi strand, waar we nog even van het uitzicht en de golven konden genieten.
Zondag nog meer gezien van de omgeving van Congo tijdens de River Trip. Heerlijk gevaren en genoten van alles om ons heen, zoals de bijzondere vogels, bomen en planten. Het werd helemaal top toen ik een mooie roofvogels spotte :D...Na de vaartocht hebben we het huis van de gids bezocht. Hij verbouwd zijn zijn eigen groenten en fruit en dit ook doorverkoop naar de markt. Aan het eind kregen we een verse papaya mee, die we een dag later hebben geproefd.

Na het drukke weekend brak de derde week aan, waarin het weer hard werken was. Het was extra hard werken, aangezien afgelopen vrijdag een event was voor de dagwerkens, waarvan de meesten donderdag de laatste werkdag op het schip hadden.
Woendag was nog een vrije dag, toen heb ik van de gelegenheid gebruik gemaakt om een operatie mee te kijken. De operatie die ik heb bijgewoond was een dubbele liesbreuk...één ding is zeker, dit was een serieusere liesbreuk dan je normaal in Nederland ziet.
Donderdag zou anders een vrije dag zijn, maar dit keer moesten we alvast voorbereiden voor vrijdag. Het was een waar feest voor de dagwerkers, zoveel dankbaarheid vanuit Mercy Ships voor hun inzet en vanuit de dagwerkers vanwege de goede tijd die ze hier hebben gehad. Alle dagwerkers waren in hun mooiste kleren een mooi gezicht.

Afgelopen weken heb ik Florence ook weer zo veel mogelijk bezocht. Ze heeft me geleerd een armband te maken. Met behulp van de dagwerkers wordt mijn Frans steeds beter, dus gaat de communicatie met Florence ook steeds beter. Afgelopen week was echter een grote tegenvaller. Haar wond wilde steeds maar niet helen en nu hebben ze de metalen plaat die in haar kaak zat weer moeten verwijderen. Hierdoor is ze dus nog steeds niet volledig geholpen, maar omdat we Congo over twee weken al verlaten, is het niet meer mogelijk haar verder op het schip te helpen. Ze is nu dus afhankelijk van de operatie in Congo. Zouden ook jullie voor haar willen bidden? Dat ze snel mag genezen en ook snel terug kan naar haar familie in Brasaville, die ze nu al meer dan een maand niet heeft gezien.

Verder is bekend geworden dat de Africa Mercy niet naar Guinea gaat, maar naar Benin, vanwege de Ebola uitbraak in Ginea. Een grote verandering, die veel voorbereiding vergt voor de zomer. Ginea heeft Mercy Ships hard nodig, dus het is een grote klap dat de Africa Mercy daar nu niet naar toe kan. Zouden jullie ook dit in gebed mee willen nemen?

Na een lange week van 6 dagen werken is het dan nu tijd om weer even wat tot rust te komen.